Deel 6A Werken voor SABIC in Riyadh/Saudi Arabia

Vervolg deel 6

Even terug naar de zorg. Onlangs ontdekte ik een fysiotherapeute op “Arizona” en wellicht dat zij de laatste oneffenheden na mijn valpartij kan “gladstrijken”. Alli Moore; uit Californië; wier echtgenoot ook bij SABIC werkt, neemt me onder handen. Na de “shake hands” presenteert ze direct een contract. Dat lijkt mij een uitvloeisel van de Amerikaanse cultuur, maar komt bij een “Hollander” toch even verkeerd over. Ik lees het contract en weiger in eerste instantie te tekenen; “everybody signs it”, maar ik nog even niet. Haar begeleiding is prima; ze doet een uitgebreide verkenning van mijn val; van de “schade”; het herstelproces en de resterende klachten. Vervolgens is ze nog ruim een half uur met me aan het werk en ’s avonds ligt een mail met adviezen en tekeningen met oefeningen in mijn mailbox. Wel boter bij de vis en geen rekening!

Tenslotte de laatste halte in de zorg; de tandarts. Daar het woensdagavond is, willen Ed en ik weer het “vrijdagavondgevoel“ creëren en gaan “stappen”, dat is hier “shoppen”. Bij een bezoek aan een bookshop, worden we op enig moment verzocht het pand te verlaten vanwege de prayertime. Inmiddels zijn we daar aan gewend en maken van de gelegenheid gebruik om in een nabijgelegen ijssalon koffie te drinken. Mijn gedachten gaan uit naar het “rondje in de supermarkt”, zouden er nog nieuwe varianten opduiken? Jawel hoor, nadat we onze koffie hebben besteld, dooft de eigenaar de lichten en sluit de deur, maar de klanten kunnen blijven zitten. Dat was toch een gezellig half uurtje. Bij thuiskomst merk ik een licht zeurende kiespijn en hoop dat het “gewoon” wegtrekt. Helaas; de nacht verloopt onrustig en om 8.15 uur bel ik direct een “clinic”. De dame nodigt me uit voor 9.15 en mede dankzij Farouk, een van de 15 chauffeurs van de compound, sta ik om 9.05 op de stoep. Bij een sobere balie vul ik wat formulieren in en kan vrijwel meteen doorlopen. Dan blijkt er plotseling achter deze sobere receptie een grote tandartsenpraktijk te zijn. Het “wemelt” van de Aziatische assistentes en artsen. De behandeling is uiterst vriendelijk en na een korte inventarisatie van mijn klachten wordt er een foto gemaakt; legt de arts uit dat er sprake is van “a leak”; dat er een “nerve treatment” nodig is en tevens wordt de offerte gepresenteerd. Deze keer is het aan mij: “No problem, go ahead”. Na een behandeling van 5 kwartier mag ik bij de receptie een bedrag afrekenen dat ruim 80 Reaal lager uitvalt, wel met het uitdrukkelijke advies om over 14 dagen nog eens terug te komen. Ik laat me verleiden! Volgende week vrijwel een hele week naar Jubail aan de oostkust, gelukkig pijnvrij!